• Urodzony 26 grudnia 1975 roku Santiago de Chile (Chile)
• Zaczął grać w wieku 11 lat
• Status profesjonalny od 1994 roku
• Zakończenie kariery – 2003 rok
• Był pierwszym zawodnikiem z Ameryki Południowej, który został numerem 1 na świecie w kategorii juniorów. Cieszył się opinią gracza obdarzonego wielkim talentem.

1994

W pierwszym sezonie profesjonalnej gry osiągnął ćwierćfinał w Gstaad i półfinał w Hilversum. Ponadto wystąpił w wielu innych turniejach. Warty odnotowania jest fakt, że rzadko odpadał w pierwszych rundach. Obserwatorzy byli zgodni, że Rios jest zawodnikiem posiadającym wielkie możliwości, przejawiające się w swobodzie i wspaniałej technicy gry.

1995

W kolejnym sezonie odniósł zwycięstwa w 3 turniejach: w Bologni, Amsterdamie i Kuala Lumpur. Ponadto znalazł się w finale w Santiago, a także 2 półfinałach i ćwierćfinałach. Gorsze występy odnotował w trakcie imprez wielkoszlemowych, gdzie najlepszy wynikiem była druga runda na kortach Rolanda Garrosa.

1996

W tym roku wygrał tylko jeden turniej w St. Poelten. Jednak w pozostałych również osiągał dobre wyniki. Znalazł się w finałach w Scottsdale, Barcelonie i Santiago. Do półfinałów doszedł w Indian Wells, Monte Carlo, Hamburgu, Toronto i Toulouse. Dotarł także do ćwierćfinałów w Filadelfii, Rzymie, Lyonie i Stuttgarcie. Jednak turnieje rangi Wielkiego Szlema dalej nie były jego mocną stroną. Najlepiej zaprezentował się na French Open, gdzie odnotował czwartą rundę.

1997

W tym sezonie triumfował jedynie w Monte Carlo. Bliski zwycięstwa był w Marsylii, Rzymie, Bostonie i Santiago, gdzie dotarł do finałów. Lepiej radził sobie jednak w turniejach wielkoszlemowych: na Australian Open i US Open doszedł do ćwierćfinałów, natomiast na French Open i Wimbledonie osiągnął czwarte rundy.

1998

Najlepszy sezon w karierze pod względem wygranych turniejów. Wywalczył tytuły w Auckland, Indian Wells, Miami, Rzymie, St. Poelten, Singapurze a także wygrał turniej o Puchar Wielkiego Szlema. W najważniejszych imprezach w roku również odnotował świetne wyniki. Na Australian Open dotarł aż do finału, gdzie nie sprostał w meczu z Petrem Kordą. Z French Open, gdzie był zdecydowanym faworytem, odpadł w ćwierćfinale po fenomenalnym pojedynku z Carlosem Moyą. Wielu uważało, że to najlepsze spotkanie w tym turnieju od 1991 roku. Na Wimbledonie i US Open wypadł już gorzej – został wyeliminowany kolejno w pierwszej i trzeciej rundzie. Właśnie w tym roku Marcelo Rios został sklasyfikowany na pierwszej pozycji rankingu.

1999

Ten rok był początkiem całej fali kontuzji tego zawodnika, które co jakiś czas wykluczały jego udział w niektórych turniejach. Mimo to wygrał w Hamburgu, St. Poelten i Singapurze, a ponadto trzy raz znalazł się w finale: w Estoril, Monte Carlo i Szanghaju. W dwóch imprezach wielkoszlemowych, w których wziął udział osiągnął ćwierćfinał (French Open) i czwartą rundę (US Open).

2000

Powracające kontuzje z pewnością znalazły swoje odbicie w słabych wynikach osiągniętych przez Riosa w tym sezonie. Wygrał jedynie turniej w Umag. Do półfinałów doszedł w Hamburgu i Toulouse, a ćwierćfinały odnotował w Scottsdale, Barcelonie i Gstaad. Na French Open przegrał już swój pierwszy mecz, natomiast z US Open odpadł w trzeciej rundzie.

2001

Kolejny rok przyniósł trzy zwycięstwa. Dwa w turniejach ATP rozgrywanych w Doha i Hongkongu, a trzecie w challengerze w Santiago. Poza tym najlepszym wynikiem Riosa był ćwierćfinał osiągnięty w Scottsdale, Waszyngtonie, Tokio i Sztokholmie. Na Australian Open już w pierwszej rundzie uległ w meczu z Carlosem Moyą. W trakcie French Open przegrał pojedynek decydujący o awansie do trzeciej rundy, a na US Open nie udało mu się wygrać spotkania o czwartą rundę.

2002

Najlepszym osiągnięciem Riosa w tym sezonie był awans do finału w Sztokholmie. W Miami odpadł po przegranym półfinałowym pojedynku z Andre Agassim, w Waszyngtonie na jego drodze do finału stanął Paradorn Srichaphan, natomiast w Palermo na tym samym etapie pokonał go Jose Acasuso. Ćwierćfinały odnotował w Sydney i w trakcie Australian Open. Na US Open zakończył udział w trzeciej rundzie.

2003

Najdalej doszedł w Vina del Mar, gdzie w finale uległ Davidowi Sanchezowi. Poza tym osiągnął ćwierćfinał w Acapulco i półfinał w Delray Beach. Po przegranym meczu w pierwszej rundzie na French Open, zagrał jeszcze dwa mecze, reprezentując Chile w Pucharze Davisa, tym samym odnotowując ostatni występ w karierze.

CIEKAWOSTKI

• W swojej karierze juniorskiej wygrał m.in. US Open.
• W 1998 roku jako pierwszy zawodnik z Ameryki Południowej awansował na pierwsze miejsce światowego rankingu i pozostał liderem przez kolejne 6 tygodni.
• Jest jedynym liderem rankingu, który nie wygrał żadnego turnieju wielkoszlemowego.

Marcelo Rios w trakcie swojej kariery wywalczył 18 tytułów w imprezach rangi ATP, z czego 7 w roku 1998. Wtedy też zakwalifikował się do Tennis Masters Cup. Uważany jest za wielki niespełniony talent, który osiągnął mniej niż wskazywały na to jego możliwości.