• Urodzona 8 czerwca 1983 w Bilzen (Belgia);
• Zaczęła grać w wieku 6 lat;
• Status profesjonalny od 1997 roku;
• Jest jedną z najlepszych belgijskich tenisistek w historii. Charakteryzuje się bardzo dobrymi  warunkami fizycznymi, mocnymi mięśniami i dużą giętkością.

1997 – 1999

W pierwszym roku kariery zawodowej odnotowała debiutancki występ w turnieju ITF (Koksijde), a w kolejnym odniosła już w tej randze zwycięstwa (Bruksela, Koksijde). Po trofeum z Touru WTA sięgnęła w sezonie 1999. Okazała się wówczas za silna dla rywalek w Luksemburgu, zaś w Bratysławie poległa dopiero w ostatecznym starciu. Podczas US Open osiągnęła trzecią rundę. Walkę o awans przegrała z późniejszą triumfatorką – Sereną Williams. Sezon zakończyła na 47. miejscu w rankingu.

2000

W tym roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach rangi WTA. Triumfowała bowiem w Hobarcie i Lipsku. Zagrała także w finale w Filderstadt. W Wielkim Szlemie jeszcze bez większych sukcesów. Na Australian i French Open odpadła w pierwszych rundach, zaś w Wimbledonie i US Open przegrała mecze w drugich. Z końcem roku była na 18. pozycji w rankingu.

2001

Wygrała trzy turnieje rangi WTA: w Luxemburgu, Lipsku i Stanford. Zagrała także w trzech finałach: w Indian Wells i Rosmalen, a ponadto w French Open. Był to jej najlepszy występ w imprezie z cyklu Wielkiego Szlema. Na Australian Open, Wimbledonie i US Open również wypadła bardzo dobrze, dochodząc odpowiednio do czwartej rundy i dwukrotnie do ćwierćfinału. Na koniec sezonu została sklasyfikowana na 5. miejscu w rankingu.

2002

W tym sezonie triumfowała w kolejnych turniejach rangi WTA, a także zagrała w dwóch finałach. Pierwsze zwycięstwo w WTA Championships odniosła w meczu z Sereną Williams w Los Angeles. Pomimo wielu sukcesów, nadal brakowało jej jednak tytułu wielkoszlemowego. Dotarła bowiem tylko do półfinału Australian Open, trzeciej rundy French Open i drugiej rundy Wimbledonu, a na US Open przegrała spotkanie o awans do ćwierćfinału. Rok zakończyła na 4. pozycji w rankingu.

2003

W 2003 roku wywalczyła aż 9 tytułów. Triumfowała w Sydney, Indian Wells, Rzymie, Hertogenbosch, Stanford, Los Angeles, Filderstadt, Luksemburgu a także w mistrzostwach WTA. Ponadto w sześciu turniejach znalazła się w finale. Najważniejsze były decydujące spotkania w imprezach wielkoszlemowych. Jednak zarówno na French Open, jak i US Open, w ostatnim meczu uległa Justine Henin. Na Australian Open i Wimbledonie osiągnęła półfinały. Została pierwszą Belgijką, która wywalczyła sobie miano liderki kobiecego zestawienia, ale sezon zamknęła na drugiej pozycji.

2004

Sezon otworzyła finałem Australian Open. W meczu o tytuł kolejny raz uległa Justine Henin. Triumfowała jednak już w Paryżu i Antwerpii. W lutym doskonale dysponowana tenisistka doznała kontuzji, która wykluczyła ją z gry na blisko pięć miesięcy. Chciała powrócić na kort w trakcie turnieju w Hasselt, jednak uraz odnowił się. To przedłużyło przerwę w startach i groziło nawet zakończeniem kariery w wieku 21 lat.

2005

Powrót po kontuzji był bardzo udany. Wygrała dziewięć turniejów rangi WTA: w Indian Wells, Miami, Eastbourne, Stanford, Los Angeles, Toronto, Luksemburgu, Hasselt. Ponadto triumfowała w wielkoszlemowym US Open, gdzie w drodze do finału pokonała Venus Williams i Marię Szarapową, a w spotkaniu o tytuł odprawiła z kwitkiem Mary Pierce. Wzięła również udział we French Open i w Wimbledonie, jednak w obu imprezach przegrała mecze o ćwierćfinał. Sezon zakończyła na 2. pozycji w rankingu.

2006

W tym roku odniosła trzy zwycięstwa turniejowe. Wygrała w Warszawie, Stanford i Hasselt. Na Australian Open, French Open i Wimbledonie odnotowała półfinały. W US Open miała bronić wywalczonego przed rokiem tytułu. Z udziału w tym turnieju wykluczyła ją jednak wcześniejsza kontuzja, która ponownie dała o sobie znać. Na koniec sezonu była 5. tenisistką na świecie.

2007

Z początkiem roku wygrała turniej w Sydney, w finale odprawiając Jelenę Jankovic, ale już szans na awans do finału Australian Open pozbawiła ją Maria Szarapowa. Rozstrzygające o mistrzostwie spotkanie przegrała w Antwerpii. Wówczas za silna okazała się dla niej  Amelie Mauresmo. W Miami odpadła w czwartej rundzie. Po występie w Warszawie, gdzie przegrała w drugim pojedynku, 6 maja 2007 roku, poinformowała na swojej oficjalnej stronie internetowej, że kończy karierę sportową.

2009

26 marca ogłosiła powrót na korty. Po przerwie, związanej ze ślubem i urodzeniem dziecka, jej pierwszym turniejem rangi WTA był występ w Cincinnati, gdzie odpadła dopiero w ćwierćfinale. W Toronto przegrała w trzeciej rundzie, jednak na US Open zaprezentowała świetną formę. W finale pokonała Caroline Wozniacki, zdobywając swój drugi tytuł wielkoszlemowy w karierze. Sezon zakończyła na 18. miejscu w rankingu.

2010

Nowy rok otworzyła zwycięstwem w Brisbane, gdzie w finale pokonała Justine Henin. Na Australian Open przegrała w trzeciej rundzie z Nadią Pietrową. Uległa również w meczu o czwartą rundę w Indian Wells, jednak już w Miami, w bezpośrednim spotkaniu o trofeum, udowodniła swoją wyższość nad Venus Williams. Podczas Wimbledonu doszła do ćwierćfinału, a na US Open udało jej się obronić tytuł. W tym roku zagrała jeszcze w Cincinnati i WTA Tour Championship, gdzie w finałach odniosła zwycięstwo kolejno nad Marią Szarapową i Caroline Wozniacki.

2011

Sezon rozpoczęła rewelacyjnie, zwyciężając w finale Australian Open Chinkę - Na Li. Problemy zaczęły się w czwartej rundzie Indian Wells, gdzie nabawiła się kontuzji barku. Potem różnego rodzaju urazy trzymały się jej niemal do końca Touru. Wystąpiła jeszcze tylko w Miami, gdzie dotarła do ćwierćfinału, oraz w Hertogenbosch, Toronto i podczas wielkoszlemowego French Open. W trzech ostatnich turniejach poległa już na etapie drugiej rundy.

CIEKAWOSTKI

• Trzeci set pierwszego wielkoszlemowego finału French Open, rozgrywanego z Jennifer Capriati, był najdłuższym w historii kobiecych finałów w tej imprezie.
• Gdy 11 sierpnia 2003 roku po raz pierwszy obejmowała pozycję liderki w rankingu WTA, nie wygrała ani jednego turnieju wielkoszlemowego.
• W 2011 roku znalazła się na liście stu najbardziej wpływowych ludzi, stworzonej przez „Times”.

Kim Clijsters dotychczas wywalczyła 41 tytułów w grze pojedynczej i 11 w grze podwójnej. W obu rankingach obejmowała pozycje liderek. Wygrywając US Open w 2010 roku została trzecią zawodniczką w historii, która jako matka wygrała dwa turnieje rangi Wielkiego Szlema.