• Urodzona 7 czerwca 1981 roku w Moskwie (Rosja);
• Zaczęła grać w wieku 5 lat;
• Status profesjonalny od 1995 roku;
• Zakończenie kariery – 2003 rok;
• Jako zawodowa tenisistka zadebiutowała w Pucharze Federacji. Czternastoletnia wówczas Kurnikowa została najmłodszą zawodniczką, której udało się wygrać mecz w tej imprezie.

1995 – 1997

Wzięła udział w dwóch turniejach WTA – w Moskwie i Quebeku. Natomiast w grze podwójnej, w parze z Aleksandrą Olszą, doszła do finału w stolicy Rosji. W drugim sezonie zawodowej gry wygrała turnieje ITF w Midlandzie i Rockfordzie. Bardzo dobry wynik osiągnęła podczas US Open, gdzie dotarła do czwartej rundy. W 1997 roku najlepszy występ odnotowała na Wimbledonie. W meczu o finał uległa liderce światowego rankingu – Martinie Hingis. W deblu osiągnęła półfinały w Rzymie i Los Angeles, a także ćwierćfinał w Berlinie.

1998

W tym roku zagrała w finale w Miami, w którym nie sprostała Venus Williams. Ponadto dotarła do półfinałów w Hanowerze, Berlinie i Eastbourne, a także do ćwierćfinałów w Linz, Ponte Beach, Rzymie i Tokio. W grze podwójnej, w parze z Monicą Seles, okazała się najlepsza w Tokio, a tym samym odniosła swoje pierwsze zwycięstwo turniejowe. Natomiast z Larisą Neiland odnotowała finały w Paryżu, Linzu, a także półfinały w Ponte Beach, Berlinie i wielkoszlemowym French Open.

1999

W tym sezonie osiągnęła finał w Charleston, a także półfinały w Oklahomie, Ponte Beach i Eastbourne. Kolejne tytuły zdobyła w parze z Martiną Hingis. Wygrała turnieje w Indian Wells, Rzymie, Eastbourne, wielkoszlemowy Australian Open oraz WTA Tour Championships. Ponadto dotarła do finału French Open. Dzięki tym osiągnięciom objęła przewodnictwo w światowym rankingu deblistek.

2000

Do finału dotarła w Moskwie, jednak przegrała decydujące spotkanie z Martiną Hingis. Półfinały odnotowała w Sydney, Paryżu, Scottsdale, Stanford, San Diego, Luksemburgu, Lipsku a także podczas WTA Tour Championships. Z kolei w deblu osiągnęła kolejne duże sukcesy. Z Julie Halard-Decugis triumfowała w Gold Coast, z Natalią Zwieriewą wygrała w Hamburgu, natomiast z Martiną Hingis wywalczyła tytuły w Filderstadt, Zurychu, Filadelfii i na mistrzostwach sezonu.

2001 – 2002

Podczas Australian Open osiągnęła ćwierćfinał. W pozostałych turniejach najlepszy występ odnotowała w Tokio, gdzie dotarła do półfinału. W parze z Barbarą Schett wygrała w Sydney, a w Moskwie odniosła zwycięstwo z Martiną Hingis. W sezonie 2002 znalazła się w finale w Szanghaju, a ponadto zagrała w półfinałach w Auckland, Tokio, Acapulco i San Diego. W deblu odniosła drugie wielkoszlemowe zwycięstwo, wygrywając razem z Martiną Hingis Australian Open. Triumfowała jeszcze w Szanghaju w parze z Janet Lee.

2003

Do wiosny 2003 roku występowała bez większych sukcesów. Od tamtej pory nie wzięła już udziału w żadnym zawodowym turnieju i zakończyła karierę tenisową. Powodem tej decyzji była nawracająca kontuzja.

CIEKAWOSTKI

• W latach 2004 i 2005 zagrała w kilku turniejach charytatywnych.
• W lipcu 2005 roku wyznała w wywiadzie, że jeśli byłaby w stuprocentowej formie, chciałaby powrócić do sportowej rywalizacji.

Anna Kurnikowa w czasie swojej kariery wygrała 16 turniejów deblowych, w tym 11 w parze z Martiną Hingis. Była wielokrotną finalistką rozgrywek singlowych, jednak nie udało jej się triumfować w żadnych z nich. 22 listopada 1999 roku została liderką rankingu deblistek, natomiast w grze pojedynczej najwyższą pozycję odnotowała 20 listopada 2000 roku, kiedy została sklasyfikowana na 8. pozycji.