Tenis jest sportem w którym bardzo istotną rolę odgrywają rodzice. Zazwyczaj rodzic jest pierwszym sponsorem swojego dziecka, trenerzy muszą współpracować z rodzicami. Rozpoczynając treningi z najmłodszymi zawodnikami, trener nie może zapomnieć o „treningu” rodziców, oczywiście nie mam tu na myśli treningu tenisowego (chociaż w wielu przypadkach rodzice również chętnie „bawią” się tenisem), ale muszą przygotować rodzica do pełnionej przez niego roli. Bez wątpienia rodzic jest częścią drużyny, którą tworzy trener z zawodnikiem, o tym szkoleniowcy muszą pamiętać.

Dlaczego powstają problemy z rodzicami:

• Wielu rodziców nie zna się na tenisie, nie rozumieją tego sportu
• Rodzice często oczekują szybkich efektów, dlatego tracą zaufanie do trenera (często zmieniają szkoleniowców)
• Rodzice często chcą zająć miejsce trenera, uważają że lepiej wyszkolą swoje dziecko (jednak przeważnie nie mają do tego żadnego przygotowania)
• Wywierają ogromną presję na zawodniku i trenerze ( jako sponsorzy wymagają natychmiast wyników)

Niezwykle istotnym elementem współpracy na linii trener – rodzic jest organizowanie spotkań z rodzicami. Trener na zebraniu z rodzicami powinien przedstawić:

- siebie oraz swoich współpracowników

- metodykę nauczania, ogólny program treningów

- celów jakie stawia przed zawodnikami na sezon

- musi również zaznaczyć ważną rolę jaką muszą pełnić rodzice w domu ( poza kortem)

- dobrze przygotowane spotkanie oraz systematyczne organizowanie spotkań z rodzicami pozwoli na dobrą współpracę bez ingerencji rodziców w program szkoleniowy

- rodzice muszą odebrać trenera jak profesjonalistę w swojej dziedzinie

Poniżej przedstawię kilka istotnych rad dla trenerów oraz rodziców w celu utrzymania dobrej współpracy na linii trener – rodzic

1. Wskazówki dla trenerów

Co należy robić

• Zaangażuj rodziców w proces nauczania ich dziecka

• Często rozmawiaj z rodzicami przedstawcie im swój plan szkoleniowy

• Zwróć rodzicom uwagę gdy ich zachowanie jest nieodpowiednie (nie pozwól im wejść sobie na głowę)

• Zwróć uwagę rodzicom, gdy wywierają za dużą presję na dzieciach, wytłumacz im że nieświadomie przeszkadzają w karierze swoich dzieci

• Pomagaj określać rodzicom cele jakie powinni realizować poza kortem

• Bądź stanowczy w kontaktach z rodzicami

• Systematycznie rozmawiaj z rodzicami o postępach ich dzieci oraz o ewentualnych problemach z jakimi się borykają

Czego NIE należy robić

• Mówić rodzicom, że ich syn będzie najlepszy na świecie

• W 100 procentach odsunąć rodziców od procesu szkolenia dzieci

• Odgrywać się na zawodnikach na treningu  po kłótni  z rodzicem

• Ustalać główny cel dla zawodnika tylko zwycięstwo

• Wchodzić w konflikty z rodzicami

• Koncentrować się na wybranych zawodnikach (najbogatszych rodziców)

• Unikać kontaktów z rodzicami

2. Rady dla rodziców

Co należy robić

• Poznajcie się z trenerem

• Szanujcie zdanie trenera, zaufajcie trenerowi, pozwólcie mu zająć się treningami

• Oceniajcie postępy dziecka, jednak nie oczekujcie natychmiastowych postępów w grze, poprawa gry wymaga czasu

• Bądźcie razem z dzieckiem zarówno po udanym meczu, jak również po złym meczu

• W czasie meczu bądźcie spokojni, nie bawcie się w trenera, nie dawajcie żadnych wskazówek w czasie gry

• Patrzcie realnie na potencjalną karierę waszego dziecka

• Jeżeli nie jesteś na meczu dziecka, pokazuj zainteresowanie (zadzwoń po meczu do dziecka)

• Podtrzymuj na duchu dziecko po nieudanym meczu

Czego NIE należy robić

• Traktować tenis jako jedyny sposób do osiągnięcia w życiu sukcesu

• Karać za przegrany mecz

• Nie reagować na złe zachowanie dziecka na korcie (oszukiwanie, niszczenie sprzętu)

• Skoncentrować się tylko na jednym dziecku (które gra w tenisa) a ignorować pozostałe dzieci

• Zwracać uwagę tylko na wynik meczu u dziecka, a nie na grę i ogólną postawę na korcie (waleczność, uczciwość)

• Wymagać natychmiastowych wyników od zawodnika i trenera

• Straszyć dziecko, że jak przegra to koniec z tenisem

• Podporządkować wszystko dla tenisa, ignorować szkołę

• Ingerować w szkolenie dziecka- zmiany w technice taktyce itp

• Doprowadzić do sytuacji, że dziecko boi się grać meczu (obawia się reakcji rodzica)

• Zmuszać dziecko do rozmowy po meczu (szczególnie po przegranym meczu)