Analiza łańcucha koordynacji
W poniższych tabelach przedstawię dość szczegółową analizę biomechaniczną poszczególnych faz przy uderzeniach „po koźle”:
- zamach do uderzenia
- ruch rakietą do przodu
- moment kontaktu rakiety z piłką
- zakończenie uderzenia
I. Przygotowanie do uderzenia
|
Części ciała |
Praca ciała |
Biomechaniczne skutki |
Ćwiczenia praktyczne |
|
Głowa i ramiona |
- głowa trzymana jest prosto - oczy skierowane na przeciwniku - równy układ ramion |
- łatwiej przewidzieć uderzenie przeciwnika, wcześniejsza ocena toru lotu piłki zagranej przez przeciwnika |
- zwróćcie uwagę, żeby zawodnicy koncentrowali wzrok na piłce, oraz trzymali wysoko podbródek |
|
Tułów |
- zbalansowany statycznie lub dynamicznie |
- dobra pozycja pomiędzy uderzeniami jest fundamentem do rozpoczęcia prawidłowego uderzenia |
- zwróćcie uwagę na prawidłową pozycję pomiędzy uderzeniami (naskok, nogi ustawione szeroko, drobne kroczki przy ocenianiu odległości do piłki, ostatni krok przed uderzeniem dłuższy, pozycja stabilna - ćwiczenia na koordynacje są ważnym elementem treningu |
|
Biodra |
- równolegle do siatki w jednej linii z tułowiem i górną częścią ciała |
- lepszy balans, utrzymanie równowagi |
- zwróćcie zawodnikom uwagę na utrzymanie bioder w linii prostej |
|
Nogi |
- ustawione szeroko (na szerokość bioder), pozycja pewna, stabilna - naskok w momencie uderzenia przeciwnika - drobne kroczki oczekując na piłkę |
- lepszy balans |
- uczcie zawodnika ciągłego ruchu na nogach, oraz naskoku |
II. Przygotowanie i zamach ( faza tuż przed uderzeniem piłki)
|
Części ciała |
Praca ciała |
Biomechaniczne skutki |
Ćwiczenia praktyczne |
|
Ramiona i głowa |
- głęboki skręt ramion w celu zrobienia zamachu - głowa ustawiona prosto, oczy skierowane na piłkę |
- energia znajduje się w ramieniu, łokciu i nadgarstkach |
- uczcie graczy patrzeć na piłkę przy skręcie tułowia - zwróćcie uwagę na trzymanie głowy prosto nieruchomo |
|
Tułów |
- mocny skręt tułowia, rakieta jest odprowadzona do tyłu - rozciągnięcie większych grup mięśniowych bioder, brzucha i piersi dla uzyskania energii |
- moment inercji - rozciągnięcie i energia elastyczna, rozciągnięcie mięśni zachowuje energię |
- zmuście zawodnika do rozciągnięcia mięśni górnej części ciała |
|
Biodra |
- biodra skręcają się i są ustawione w jednej linii z tułowiem |
- jeżeli współgrają ze sobą dolne części ciała, oraz górne wtedy nagromadzona jest energia niezbędna do uzyskania silnego uderzenia |
- ćwiczenia zręcznościowe, w celu poprawy koordynacji nóg i bioder |
|
Nogi |
- szeroko ustawione - nogi mocno stoją na ziemi (stabilna mocna pozycja) - poruszanie się w stronę piłki |
- ugięcie kolan- mocne naciśnięcie nóg na podłoże, od nóg rozpoczyna ię cały łańcuch koordynacji - nogi muszą mocno stać na ziemi |
- ćwiczenia wzmacniające mięśnie nóg |
III. Ruch rakietą do przodu
|
Części ciała |
Praca ciała |
Biomechaniczne skutki |
Ćwiczenia praktyczne |
|
Głowa i ramiona |
- głowa utrzymana jest równo - ramiona się dokręcają aż do ułożenia równoległego do siatki w momencie uderzenia |
- nieruchoma głowa oraz giętkie, elastyczne ramiona pozwalają utrzymać balans |
- należy mieć oczy skierowane na piłce i trzymać wysoko podbródek |
|
Tułów |
- ciało porusza się do przodu - zmiana punktu ciężkości |
- im większa waga tym bardziej stabilna pozycja, jednak z drugiej strony ciężej jest mu poruszać się w stronę piłki oraz zatrzymywać się |
- utrzymywanie kontroli nad górną częścią ciała |
|
Biodra |
- obrót do przodu - utrzymanie balansu |
- dzięki obrotowi biodra pomagają uzyskać odpowiedni moment kątowy |
- utrzymanie balansu między linią bioder i ramion |
|
Nogi |
- szeroko ustawione - nogi są ustawione stabilnie( nie poruszają się już do przodu, do piłki), zmuszają górną część ciała do obrotu - siła wychodzi z podłoża |
- dzięki szeroko ustawionym nogą nasza postawa jest stabilna (łatwiej jest utrzymać równowagę) - moment zmienia się z liniowego na kątowy - siła reakcji z podłoża pozwala przezwyciężyć naturalną inercję ciała |
- gracze muszą oswoić się z różnymi nawierzchniami, ponieważ współdziałanie z różnymi nawierzchniami będzie odmienne |
IV. Kontakt z piłką
|
Części ciała |
Praca ciała |
Biomechaniczne skutki |
Ćwiczenia praktyczne |
|
Głowa i ramiona |
- dla równowagi głowa powinna być w jednej linii z ramionami |
- równe ustawienie głowy i ramion sprawia, że zawodnik utrzymuje balans w momencie uderzenia |
- należy mieć oczy skierowane na piłkę i trzymać wysoko podbródek |
|
Tułów i górna część ciała |
- prawidłowe współdziałanie wszystkich części ciała - mocny chwyt rakiety |
- prawidłowe wykorzystanie łańcucha koordynacji ciała dodaje prędkość główce rakiety przy kontakcie z piłką (dobra synchronizacja poszczególnych elementów) - rotacja piłki – zależy od dynamiki całego ciała, a w szczególności szybkości nadgarstka |
- koncentracja nad prawidłowym punktem trafienia a nie tylko na sile uderzenia - wygodna pozycja w momencie uderzenia, duży luz, oraz płynność przy uderzeniu sprawi że zawodnik nie będzie musiał wkładać do uderzenia dużo siły - zwróćcie uwagę na złapanie timingu u zawodnika (w szczególności przy zmianie rodzaju nawierzchni) |
|
Biodra |
- ustawione są równolegle do ramion |
- w czasie uderzenia biodra tułów i ramiona muszą być utrzymane w równowadze |
- zwróćcie uwagę przy każdym uderzeniu na utrzymanie równowagi |
|
Nogi |
- przy dynamicznym uderzeniu mogą oderwać się od ziemi |
- mocne ugięcie kolan powoduje zwiększenie dynamiki przy uderzeniu „ nowoczesne uderzenie w powietrzu” |
- warto pamiętać, że przy uderzeniu oderwanie od ziemi nie wpływa na utratę balansu, jeżeli oczywiście łańcuch kinetyczny pracuje prawidłowo (wszystkie elementy ciała przy uderzeniu współgrają ze sobą) |
V. Zakończenie uderzenia
|
Części ciała |
Praca ciała |
Biomechaniczne skutki |
Ćwiczenia praktyczne |
|
Głowa i ramiona |
- oczy skierowane na piłkę - napięcie mięśni słabnie - po wykonaniu półobrotu ramiona hamują |
- ruch traci energię (następuje naturalne wyhamowanie ruchu po wykonaniu uderzenia)
|
- zwróćcie uwagę na wyraźną rotację ramion przy uderzeniu ( przyczyni się to do zwiększenia siły uderzenia)
|
|
Tułów |
- zakończenie obrotu - naturalne wyhamowanie rakiety
|
- moment kątowy- zależność rakiety ruszającej się po łuku i prędkość przed zamachem - prawidłowe wykorzystanie łańcucha koordynacji przyspiesza główkę rakiety |
- stworzenie momentu kątowego jest niezbędne do przyspieszenia rakiety (żeby tak się stało zawodnicy muszą posiadać dobrą koordynację )
|
|
Biodra |
„wejście biodrem do przodu” – powrót do ustawienia frontalnego |
- koniec momentu kątowego - ustawienie frontalne bioder |
- zwróćcie uwagę na prawidłowy ruch bioder
|
|
Nogi |
- przejście nogi zakrocznej do przodu (zaznaczenie wejścia po uderzeniu w przód)
|
- w zależności od uderzenia, wykorzystajcie moment kątowy lub liniowy |
- zwróćcie uwagę na przeniesienie ciężaru ciała za uderzeniem w przód |
Wskazówki :
- wykorzystajcie zasady biomechaniki żeby poprawić technikę u zawodników, dążąc do „optymalnej techniki”
- tenis wymaga bardzo dobrej koordynacji ruchowej (w czasie uderzenia zawodnik musi trzymać głowę i górną część ciała stabilnie, nieruchomo)
- zwróćcie uwagę na efektywne wykorzystanie nóg przy uderzeniu (siła dla wszystkich uderzeń wychodzi od nóg, wyraźne zgięcie kolan)
- dla utrzymania balansu, równowagi, gracz powinien stać na mocno zgiętych nogach ustawionych szeroko, (obniża środek ciężkości, szybciej startuje do uderzenia)
- prawidłowe wykorzystanie łańcucha koordynacji w trakcie uderzenia zwiększa jego siłę, polepsza kontrolę, jest ekonomiczne (zawodnik się mniej męczy), zapobiega kontuzjom
- pominięcie jednego ogniwa w łańcuchu koordynacji znacznie zmniejsza efektywność tego uderzenia
Źródło: „ Podręcznik wzorowego trenera”
|
|
|
|
Wasze komentarze:
