Bekhend wolej

Wolej jest uderzeniem bardzo istotnym, szczególnie jeżeli preferujecie ofensywny styl gry. Zdajemy sobie sprawę, że znacie już podstawy tego uderzenia, dlatego podczas naszej lekcji pójdziemy o krok dalej i przedstawimy wam różne warianty tego zagrania:
- krótki wolej – tzw stop wolej (po krosie lub wzdłuż linii)
- długi wolej - po krosie lub wzdłuż linii

Podczas lekcji bekhendu przedstawimy wam kilka przydatnych ćwiczeń, które w dużym stopniu wpłyną na  poprawę waszej gry przy siatce.

Bekhend wolej

Elementy woleja

1. Pozycja wyjściowa
Ustawiamy się przodem do siatki ( odległości około 2,5 m od siatki), nogi są ustawione w lekkim rozkroku (na szerokość ramion). Bardzo istotnym elementem jest trzymanie rakiety oburącz przed sobą – prawa ręka trzyma rakietę chwytem uniwersalnym, natomiast lewa ręka trzyma serce rakiety. Przy woleju jest dużo mniej czasu na uderzenie, stąd rakieta jest trzymana przed sobą.

2. Uderzenie piłki
Trzymając rakietę przed sobą wykonujemy lekki skręt tułowia, lewa ręka przytrzymuje rakietę za serce rakiety, natomiast przed samym uderzeniem puszczamy lewą rękę i trafiamy piłkę daleko przed sobą. W momencie uderzenia pamiętajmy o następujących elementach:
- prawa ręka jest lekko ugięta łokciu
- główka rakiety jest trzymana lekko powyżej nadgarstka prawej ręki
- przy uderzeniu wchodzimy prawą nogą do przodu

3. Naskok tzw. „split step”
Naskok wykonujemy w momencie uderzenia piłki przez  przeciwnika – dzięki temu jesteśmy gotowi szybko zareagować na piłkę zagraną przez przeciwnika.

4. Wykończenie uderzenia
Przy woleju rakieta wędruje do przodu, następnie wracamy do pozycji wyjściowej (rakieta trzymana oburącz przed sobą).

Podstawowe zasady gry stop woleja:
- stop woleja nie zagrywamy gdy przeciwni zagrywa nam bardzo mocno – wówczas najlepszą opcją jest nastawienie rakiety i wykorzystując siłę przeciwnika zagrać długi wolej
- przy stop woleju musimy być znakomicie ustawieni do piłki, która nie powina być zbyt wysoka – najłatwiej jest zagrać stop woleja mając piłkę na wysokości biodra
- stop wolej jest zagrywany wówczas gdy jesteśmy blisko siatki
- stop wolej łatwiej jest zagrać po krosie (wzdłuż siatki) niż po linii (po wyższej siatce).
- nie przesadzajmy z częstotliwością tego zagrania podczas meczu, gdyż nieudany stop wolej jest z reguły „wystawką dla przeciwnika”

Scenariusze  treningowe

1. Zróżnicowana długość woleja
Zawodnicy mają za zadanie grając wolej z linii serwisowej zbliżyć się do siatki, następnie oddalić się na linię końcową.

Cel ćwiczenia:
W tym ćwiczeniu zawodnicy grają wolej z różną siłą, kontrolują również długość uderzenia piłki

2. Stop wolej – wprowadzenie
- Każdy z graczy podbija piłkę stroną bekhendową na rakiecie i po trzech odbiciach musi „załapać piłkę na rakietę” tak żeby piłka nie kozłowała
- To samo ćwiczenie gramy przez siatkę. Zawodnicy stoją blisko siatki, jeden z graczy zagrywa piłkę do partnera, który  ma za zadanie pobić piłkę na rakiecie a następnie „złapać ją na naciągu”

Cel ćwiczenia:
Tym razem główny nacisk kładziemy na czucie piłki, które jest szalenie ważne przy zagraniu stop woleja. Jeżeli zawodnicy są w stanie złapać piłkę na rakietę, tak żeby piłka nie kozłowała, wówczas możemy przejść do ćwiczenia stop woleja.

3. Kierunki woleja
Jeden z graczy stoi blisko siatki przy woleju, natomiast druga osoba jest na linii serwisowej . Zawodnik stojący na linii serwisowej nagrywa każdą piłę dla woleisty na bekhend, z kolei woleista zagrywa dwie piłki po prostej, następnie dwie piłki po przekątnej

Cel ćwiczenia:
Zagranie piłki wolejem w wyznaczone miejsce (zarówno po krosie, jak również wzdłuż linii).

4. Połączenie woleja długiego ze stop wolejem
Około 2 metrów od siatki wyznaczamy strefę do stop woleja. Zawodnicy są ustawieni na  lini serwisowej. Wprowadzenie jest forhendem, po czym osoba serwująca biegnie do siatki i zagrywa pierwszy wolej  w okolice linii serwisowej, natomiast druga piłka grana jest blisko siatki tzw stop wolej. Zawodnik grający po koźle stara się każdą piłkę nagrać na wolej z bekhendu.

Cel ćwiczenia:
W tym ćwiczeniu mamy do czynienia z sytuacją meczową. Woleista pierwszego głębokiego woleja, natomiast druga piłka jest kończąca zagrana blisko siatki (stop wolej).

5. Rozegranie na punkty
Jedna osoba jest ustawiona przy siatce, natomiast drugi zawodnik stoi na linii końcowej (po stronie bekhendowej). Mecz jest rozgrywany na  całą długość kortu (jednak po przekątnej). Zawodnik stojący na linii końcowej wprowadza piłkę na  wolej z bekhendu, który musi być odegrany za karo serwisowe – następnie jest rozgrywana wymiana. Jeden set jest rozgrywany np. do 7 pkt.  Po zakończeniu seta zawodnicy zmieniają się miejscami.

Cel ćwiczenia:
Praktyczne użycie woleja. Kort w tym ćwiczeniu jest wąski co wymaga u woleisty dobrej regularności gry. Od czasu do czasu warto spróbować zagrać stop wolej.

Najczęściej popełniane błędy
- Zagrywnia woleja za późno, przez co uderzenie nie ma wystarczającej siły oraz jest grane bez kontroli
- Zbyt mocne cięcie piłki, które jest spowodowane ruchem nadgarstka – brak możliwości kontroli uderzenia  przy mocniejszej piłce
- Brak naskoku – zawodnik przy siatce nie jest gotowy do uderzenia. Grając przy siatce każda sekunda jest ważna, wykonanie naskoku powoduje, że jesteśmy w stanie szybciej zareagować na nadchodzącą piłkę i tym samym zagrać ją w optymalnym punkcie
- Brak wejścia w piłkę – wolej grany pasywnie nie ma racji bytu. Będąc przy siatce staramy się grać ofensywnie, w przeciwnym razie przeciwnik bez większych problemów zagra skuteczne minięcie .

Wskazówki
- Jeżeli grasz wolej za późno zwróć uwagę na dwa kluczowe elementy – będąc przy siatce trzymaj ręce przed sobą, skontroluj czy nie wykonujesz zbyt obszernego zamachu przy woleju
- Przy uderzeniu rakieta  tylko blokuje i jest prowadzona w przód. Po uderzeniu kontem oka sprawdź w jakim położeniu jest główka rakiety (powinna być przynajmniej na wysokości nadgarstka)
- Jeżeli zapominasz o naskoku warto solidnie poćwiczyć ten element  (najlepiej na małym polu  na wolniejszej piłce). Naskok powinien być wykonywany automatycznie – bez tego elementu nie będziesz w stanie dostatecznie szybko reagować na piłkę.
- Zagrywaj wolej odważnie – wchodź za każdym razem do przodu. Będąc przy siatce staraj się pozostać w ofensywie. Zbyt „miękkii” wolej nie sprawia rywalowi problemów , przez co w  łatwy sposób będzie mógł cię minąć przy siatce. Wejście prawą nogą do przodu bardzo łatwo można ćwiczyć trenując wolej przy ścianie.

Wolej bekhend w wykonaniu tenisowych gwiazd:

1. Roger Federer

2. Jo  - Wilfried Tsonga

3. Juan Martin Del Potro

4. Ana Ivanovic

5. Marat Safin

6. Andy Murray

7. Bracia Bryan